Werkcentrum Zuid-Limburg: alles over arbeid
Vorig jaar november opende het Werkcentrum Zuid-Limburg een tweede vestiging, en wel in Geleen. Hier kan iedereen terecht die op zoek is naar werk, van baan wil veranderen of vragen heeft over uitkeringen en opleidingen en alles wat raakt aan de arbeidsmarkt. Ook werkgevers weten de weg naar het Werkcentrum Zuid-Limburg te vinden. ‘Omdat ze hier de werknemers vinden die ze zoeken’, zegt wethouder Judith Bühler van Sittard-Geleen. ‘Hier zijn nu al honderden mensen aan een nieuwe carrière begonnen.’
Door JOS CORTENRAAD | Fotografie PAUL ROUS
De aangekondigde ontslaggolf bij VDL Nedcar was de directe aanleiding voor de oprichting van de tweede vestiging van het Werkcentrum Zuid-Limburg, pal naast De Hanenhof in Geleen. ‘Maar niet de enige reden’, vult Judith Bühler aan, bezig aan haar tweede termijn als wethouder met onder andere bestaanszekerheid in haar portefeuille. ‘In Maastricht hebben we heel goede ervaringen opgedaan. De arbeidsmarkt in Zuid-Limburg is ingewikkeld. Het is lastig om aanbod en vraag goed te matchen. Onze aanpak werkt uitstekend. Het werkcentrum is een blijvertje, reken daar maar op.’
Wat is er dan zo bijzonder aan de aanpak? ‘Samenwerking’, luidt het antwoord. ‘In het werkcentrum bundelen specialisten van het UWV, vakbonden, werkgevers, onderwijsinstellingen en gemeenten hun krachten. Samen kunnen ze antwoord geven op vrijwel alle vragen. Of het nu gaat om een uitkering, de haken en ogen van werken over de grens, advies bij een opleiding, solliciteren, switchen van baan, pensioen; zij hebben de kennis paraat. Voeg daarbij de laagdrempeligheid en de hartelijke ontvangst en de formule is helder.’
GEEN LOKETTEN
Niets te veel gezegd, zo blijkt deze middag als een van de vele bijeenkomsten en events op het programma staat; deze keer een training solliciteren door het UWV. De baliemedewerkers heten alle deelnemers persoonlijk welkom, verse koffie staat klaar in de warm aangeklede voormalige bibliotheek. De sfeer is ontspannen. Geen bordjes met werkzoekenden hier, geen hokjes. ‘Geen loketten inderdaad’, vervolgt Judith Bühler. ‘Iedereen kan hier gewoon naar binnen lopen. Natuurlijk zijn dat nu veel oud-medewerkers van VDL Nedcar die helaas hun baan zijn kwijtgeraakt. Hun outplacementkantoor is hier gevestigd. Maar het zijn zeker niet alléén de VDL’ers die we zien en ook niet alleen werkzoekenden. Er zijn mensen die toe zijn aan een andere baan, die willen switchen. Voorbeelden? Een onderneemster die wil stoppen met haar winkel, een manager van een groot chemiebedrijf die geen zin heeft om met zijn werkgever mee te verhuizen van Sittard naar Amsterdam, een heftruckchauffeur die operator wil worden, een kok die een zorgbaan wil, iemand die een mooi aanbod uit België op zak heeft. Allemaal hebben ze vragen en allemaal kunnen we ze helpen. Dat doen de medewerkers persoonlijk met oprechte interesse.’
BREDE ARBEIDSMARKT
Het Werkcentrum Zuid-Limburg is er uitdrukkelijk voor alle niveaus en bestrijkt de Zuid-Limburgse arbeidsmarkt zo breed mogelijk. ‘Van mbo tot en met universitair, in alle sectoren. Een gecompliceerde arbeidsmarkt met onevenredig veel industrie en logistiek. Enerzijds is de krapte groot, ondernemers schreeuwen om mensen. Daar staat een aanzienlijk aanbod tegenover, zeker na de ontslagronde bij VDL Nedcar. Maar de match maken blijkt niet zo eenvoudig.’ Dat is dan ook een van de speerpunten van het werkcentrum: de partijen bij elkaar brengen, de match zoeken. Daar komt méér bij kijken dan ouderwets solliciteren en profielen vergelijken. ‘Werkgevers hebben de neiging allerlei standaardteksten in vacatures te zetten met soms onmogelijke eisen. Ze zoeken het schaap met de vijf poten, dat dus zelden te vinden is.’
BANENMARKTEN
Werkgevers krijgen hulp om hun vacatures anders te formuleren. ‘Het werkt nog beter om werkgevers en werkzoekenden direct met elkaar in contact te brengen. Tijdens banenmarkten bijvoorbeeld die we regelmatig organiseren, soms sectorgericht op zorg of techniek. Als er een klik is maar iemand heeft niet meteen de juiste kwalificaties, dan kan dat opgelost worden. Met een stukje opleiding of training on the job met hulp van het Leerwerkloket. Neem de medewerker in de lakstraat die operator wil worden of elektromonteur. Onlangs meldde zich een Filipijnse vrouw die naar Sittard-Geleen geëmigreerd is. Haar partner heeft een goede baan, zelf wilde ze graag in de zorg werken. Ze volgt nu een taalcursus. Het kan allemaal, als iedereen bereid is zijn best te doen. In het werkcentrum worden de oplossingen gemaakt.’
MAATOPLOSSING
Judith Bühler doelt dan op de werkgevers, vakbonden, opleiders en andere partners die regelmatig een maatoplossing in elkaar zetten. ‘Precies. Dat is de kracht van dit centrum met partijen die stuk voor stuk een enorme hoeveelheid kennis en hun netwerk inbrengen. Op het vlak van subsidies bijvoorbeeld, arbeidsvoorwaarden, de ontwikkelingen in de markt. Leo Loopbaan zorgt voor de begeleiding. En dan zijn er natuurlijk de kansen over de grens, grensarbeid in Duitsland en België. Of andersom: wat het betekent voor Belgen en Duitsers om in Nederland te werken. Als je zo vraag en aanbod matcht, heb je veel meer kans op succes. Dat blijkt trouwens ook uit de cijfers.’
TWEEHONDERD BEDRIJVEN
Het Werkcentrum Zuid-Limburg bestrijkt Parkstad, Maastricht en Sittard-Geleen. Werkzoekenden en bedrijven van buiten deze gemeenten zijn echter gewoon welkom. ‘Absoluut. Volgens de laatste berichten hebben we nu contact met meer dan tweehonderd grote en kleine bedrijven uit de regio en duizenden werkzoekenden en mensen die zich melden voor informatie, ook expats. Die koesteren we allemaal, want uiteindelijk gaat het om mensen te helpen én de arbeidsmarkt zo goed mogelijk te bedienen. Onze economie is er afhankelijk van. Niet voor niets is de Provincie Limburg een betrokken gesprekspartner. Want het werkt. Niet zo lang geleden was de raad van bestuur van het UWV op bezoek. Landelijk zijn er wel meer werkcentra, maar ze waren onder de indruk van onze brede aanpak en succes. Een mooi compliment, dat ons extra motiveert om door te gaan. Dit werkcentrum in Geleen zie ik niet snel verdwijnen.’
