BLOG | Achtstegroepers huilen niet
Achtstegroepers huilen niet
April uitgave 2024
Komende weken krijgen ongeveer 180 duizend leerlingen uit groep acht het advies voor het voortgezet onderwijs. Menig adviesgesprek leidt ongetwijfeld tot Luizenmoeder-achtige stereotypen en vooroordelen. Mams en paps willen namelijk goedbedoeld het beste voor de toekomst van hun goudklompje. Voor ouders of leerlingen die er wakker van liggen: elk advies is goed nieuws. Waarom?
Ongeveer de helft van alle leerlingen krijgt het advies vmbo. Buitengewoon kansrijk. Dit worden namelijk de vakjongens en -meisjes van de toekomst. Met goede voorlichting stromen ze door naar mbo-opleidingen met uitstekende baankansen. Techniek bijvoorbeeld is zoveel meer dan jongeren beseffen. Het bedrijfsleven ontvangt ze met open armen en begeleidt jongeren graag verder in de ontwikkeling. Zo wordt goudklompje een held of heldin op de arbeidsmarkt, waar ze een heel goede boterham verdienen. Mijn suggestie voor ouders: toon te allen tijden trots. De andere helft stroomt door naar havo of vwo. Onderwijs dat andere dingen vraagt van de leerling. Vastgeplakt zitten in een schoolbank is voor de een vanzelfsprekend, voor de ander een ware hel. Zelf ben ik groot voorstander van praktijkgerichte programma’s op havo en vwo, zoals technasiumonderwijs. Deze leerlingen werken aan opdrachten van echte bedrijven, waar techniek en maatschappij centraal staan.
Maar met de jaarlijkse instroom van alle goudklompjes op de arbeidsmarkt gaan we het niet redden. Het aantal banen blijft namelijk groeien. Vorig jaar zijn er gemiddeld 173 duizend banen bij gekomen. Door bijvoorbeeld artificial intelligence verdwijnen ook banen. Een groep werkenden switcht al naar een slimme toekomst. Bijvoorbeeld in de techniek. Bij Civil in Roermond werken onderwijs en bedrijfsleven intensief samen aan een toekomstgericht opleidingsaanbod met bijpassende faciliteiten. Voor studenten én zijinstromers. Hard nodig. Inmiddels werft ongeveer tien procent van alle bedrijven ook in het buitenland. Dus als je het mij vraagt, is de arbeidsmarkt topprioriteit voor het nieuwe kabinet. Opleiden, opleiden en nog eens opleiden is daar onlosmakelijk mee verbonden. Dat begint bij een integrale, toekomstgerichte visie op onderwijs, vanaf het basisonderwijs.
Tijdens de basisschoolperiode van onze meiden keken we de jeugdfilm Achtstegroepers huilen niet. Het ging in de eerste plaats om de harde en ongelijke strijd tegen kanker van het levenslustige voetbalmeisje Akkie. Maar de film was tegelijkertijd een ode aan jeugdige moed, optimisme en veerkracht. Laten we dat potentieel en die veerkracht van achtstegroepers zo goed mogelijk benutten. Met de onderwijsvorm die het beste past bij het kind. Elk advies is dus goed nieuws. Daarmee kunnen we het stigma van hoog en laag voor eens en voor altijd doorbreken.
