Voorwoord september 2024
Hartelijk dank voor de vele felicitaties en mooie reacties naar aanleiding van ons veertigjarig bestaan als familiemagazine. We zijn echt overweldigd door de hoeveelheid kaarten, bloemen en lieve woorden. Flessen met bubbels hoeven we voorlopig ook niet meer te kopen. De vierhonderdste Nummer 1, de jubileumeditie, is prima in de smaak gevallen. De diverse terugblikken maakten veel los bij lezers en relaties en leverden tal van reacties op, soms zelfs uit onverwachte hoek. Concluderend kunnen we stellen dat Nummer 1 niet alleen belangrijk is voor ons, maar voor heel veel mensen in deze mooie provincie en daarbuiten. Om ook na de vorige editie nog in jubileumsfeer te blijven - we krijgen er maar geen genoeg van -, hebben we opnieuw een spraakmakend artikel opgediept en geplaatst. Het thema is nog steeds actueel, namelijk de eventuele schadelijke gevolgen van koppen. Aan het woord is Dick Nanninga (1949-2015), voormalig speler van onder meer Roda JC en het Nederlands elftal én kopspecialist. Tevens een kleurrijke cartoon van Dik Bruynesteyn, nu met voormalig wielrenner Eddy Merckx als blikvanger. De bijnaam van de Belgische kampioen was De Kannibaal, vanwege zijn grote zucht naar zeges. Tegenwoordig fietst een jongere versie van Merckx in het profpeloton die hard op weg is een even imposant palmares als Merckx bij elkaar te fietsen: Tadej Poga?ar. De Sloveen staat eveneens te boek als veelvraat en wint met schijnbaar gemak de ene na de andere koers, zowel monumenten als grote rondes. Poga?ar siert de cover van deze uitgave, als hij weer eens als eerste de meet passeert. Bij het artikel staat een mooie foto die genomen is door mijn oudste zoon tijdens de voorbije Tour de France. Zoon en man reisden af naar de Franse Alpen om een aantal etappes van dichtbij mee te maken, zelf enkele cols te bedwingen en tegelijkertijd te genieten van de prachtige natuur en vergezichten. Op betreffend beeld trekt Poga?ar ten aanval op de Col du Noyer om zijn rivalen nog verder op achterstand te zetten.
Na het Touravontuur troffen we elkaar op Sardinië, het prachtige geboorte-eiland van mijn schoonvader, waar we samen met familie hebben genoten van een heerlijke vakantie. Typische Italiaanse taferelen; met z’n dertigen aan een lange tafel in de tuin, eten, drinken en vooral veel praten en lachen. Onvergetelijk. De Sardijnen - net als het gros van de Italianen overigens - beheersen de kunst van het bereiden van heerlijke gerechten met gebruik van lokale producten, veelal uit eigen tuin. Fruit, groenten, kruiden, brood, verse vis, pecorino Sardo, wijn; het smaakt allemaal net even verser en beter, al zal de ambiance en entourage beslist ook bijdragen aan de weldadige smaak. Er wordt uitbundig genoten van het leven, in een aangenaam ritme. Wat een feest om oud te worden op dit fantastisch mooie eiland.
Terug in Nederland zijn we vol energie weer aan de slag gegaan. Tussendoor ook nog volop genoten van de lange, volle sportzomer. Nederland presteerde geweldig tijdens de Olympische Spelen. Nu is het de beurt aan de paralympiërs in Parijs, die stuk voor stuk laten zien dat je met veerkracht, passie en vooral doorzettingsvermogen veel meer kunt bereiken dan je denkt. In deze Nummer 1 komt Kimberly Alkemade aan het woord, paralympisch atlete en actief in de Franse hoofdstad. Ze jaagt haar droom na, goud op de 100 en 200 meter sprint. ‘Tijdens de vorige Spelen in Tokio in 2021, waar ik een bronzen medaille won, was er geen publiek bij vanwege COVID’, vertelt ze. ‘Nu in Parijs mag ik in een vol stadion lopen. Dat wordt geweldig.’ En dat hopen we allemaal met haar. Veel leesplezier.
