‘Schoonheid verbindt mensen’

Bianca Frölich maakte dit jaar haar debuut als expert in het tv-programma Van onschatbare waarde. ‘Dit is de kers op de taart’, zegt de gepassioneerde kunstliefhebber die vanaf haar jongste jeugd speurt naar en handelt in kunst en antiek. ‘Omdat achter elk aangeboden object een verhaal schuilgaat. Een verhaal waarmee mensen zich blootgeven. En dat is juist wat mij zo interesseert: wat mensen beweegt, hoe ze in het leven staan.’

Door Jos Cortenraad

Ruim 1,2 miljoen kijkers trekt het programma Van onschatbare waarde, waarin particulieren voor de camera’s met experts in onderhandeling gaan over een zelf meegenomen, bijzonder kunstwerk of antiek object. Iets minder dan het NOS Journaal, beduidend méér dan de talkshows, de realityseries en de soaps.

Een meer dan succesvol format dus dat bij omroep MAX zijn vijfde seizoen beleeft en in populariteit nog niet uitgegroeid is. Eén uitzending in september, met debutante Bianca Frölich, trok zelfs anderhalf miljoen mensen. ‘Het geheim’, zegt de vijfendertigjarige dochter van Ed Frölich, een befaamd kunst- en antiekhandelaar, ‘het is allereerst een spannend programma. Mensen komen naar de studio met een bijzonder voorwerp en gaan in onderhandeling met mij en de andere drie experts. Wie koopt en voor hoeveel? Of er komt geen deal. Het spel van vraag en aanbod is altijd boeiend en in ons programma niet vrijblijvend. Als ik zoals laatst 6.250 euro bood voor twee Chinese vaasjes, dan moet ik dat bedrag ook overmaken. Het is dan altijd maar de vraag of ik die later ook weer kan verkopen voor een goede prijs.
En het liefst met een beetje marge, want uiteindelijk moet ook ik naar de bakker en de supermarkt. Ik ben ondernemer. Met de vaasjes was dat trouwens geen probleem. Ik kon goed inschatten wat ze waard waren. Kwestie van ervaring vooral. En nee, we krijgen niet heel veel tijd om research te doen. We moeten het echt hebben van onze parate kennis en intuïtie.’

Verhalen
Een spannend wedstrijdelement waarin het draait om echte euro’s, maar dat is volgens Bianca Frölich niet de enige reden voor de populariteit. ‘De aanbieders krijgen ruim de gelegenheid om het verhaal achter het object te vertellen. Hoe ze er aan gekomen zijn, uit welk land het komt, wat ze er zelf mooi aan vinden, waarom ze het willen verkopen. Daar komt vaak veel emotie bij kijken. Zelf vind ik die geschiedenis dus heel erg boeiend, maar blijkbaar spreekt dat ook een groter publiek aan. Al is het de vijftigplusser omroep MAX die het programma op NPO uitzendt, uit onderzoek blijkt dat ook veel jongeren voor dit programma de tv aanzetten. We leven in een tijd dat we weer wat meer naar elkaar luisteren, meer belangstelling voor elkaar opbrengen. Misschien aangewakkerd door de pandemie waardoor het leven minder snel is geworden, we ons meer bewust zijn van de kwetsbaarheid en op zoek zijn naar verbinding. Zeker jonge mensen zijn geïnteresseerd in de verhalen. En in mooie dingen, maar dat geldt voor elke generatie. We denken meer na, koesteren kunst en antiek omdat daarin emotie, passie, uiterste deskundigheid en vakmanschap samenkomen. Die klok uit de zeventiende eeuw, daar is een jaar aan gewerkt. Dat schilderij uit de gouden eeuw; het mooist bij kaarslicht of het vuur in de haard, toen de enige lichtbronnen in de avond. Je kijkt in de ziel van de maker. Van iets bijzonders in huis geniet je elke dag.’

Zoektochten
Bianca Frölich (1986) groeide letterlijk op tussen de kunst en het antiek. Haar vader Ed is al zijn leven lang antiquair, gevestigd in Enschede. ‘Van jongs af aan mocht ik met hem mee op zijn zoektochten langs galerieën, musea, exposities, markten en verkopers. Fantastisch vond ik dat. Een hele dag op pad, mensen ontmoeten, de mooiste dingen bekijken. Mijn vader kon zo goed luisteren, was altijd geïnteresseerd. Van hem heb ik de passie geërfd en ook leren handelen. Ik mocht altijd zelf één object kopen en het dan weer proberen te verkopen. Daar leer je veel van.’

Duurzame wereld
Ze stond in de vakanties en de weekenden al in de zaak van haar vader, dreef een tijd lang een tweede vestiging in Ootmarsum, maar besloot op latere leeftijd toch haar vleugels uit te slaan. Ze studeerde Engels en Vastgoed en Makelaardij, woonde in Londen, Sydney en Boston en verloor haar hart aan Indonesië waar ze betrokken raakte bij Salam TOSS. ‘Een milieuorganisatie. Ik help er met het opzetten van duurzame projecten op het gebied van afvalverwerking. Heel kleinschalig maar zeer effectief. Brandstof maken van organisch afval bijvoorbeeld, opruimen van plastic. Misschien druppeltjes op een gloeiende plaat, maar ik wil een bijdrage leveren aan een meer duurzame wereld. We consumeren veel te veel, gooien veel te veel weg, gaan respectloos om met de dieren en de natuur. Gelukkig zie ik wel meer bewustwording en misschien vind je dat weer terug in de toenemende belangstelling voor kunst en spullen van honderden jaren oud. Waardering voor het vakmanschap en de schoonheid brengt een deel van ons verleden naar het heden. Het verbindt mensen, verzacht grenzen en barrières.’

Ziel
Ze is een gepassioneerde kunst- en antiekhandelaar, maar met een eigenwijze aanpak. ‘Ik heb geen fysieke vestiging meer, woon in Amsterdam. Ik reis de wereld rond op zoek naar mooie objecten voor mijn klanten. Ik werk voor mensen met wie ik een band opbouw, omdat ik wil weten wat ze mooi vinden en wat er in hun interieur of collectie past. Hoe meer ik weet van mijn klanten, hoe mooier de uitdaging. Praat met mensen over kunst, schoonheid, architectuur, literatuur, taal en je kijkt in hun ziel. Je leert wat hen beweegt, wat hun verhaal is.
Dat interesseert me, zo sta ik in het leven.’

TEFAF
De wereld is het speelveld van Bianca Frölich, met Limburg als een speciaal plekje. Omdat ze in Baexem regelmatig bij familie op bezoek gaat, maar vooral vanwege de TEFAF in Maastricht. ‘Een geweldig evenement telkens weer. Een hommage aan de kunst en een eldorado voor mensen zoals ik. Ik loop er zes dagen rond en ben dan zó blij. Ik hoop zo dat de TEFAF volgend jaar weer doorgaat. Als je ergens bijzondere verhalen kunt oppikken en museale kwaliteit kunt kopen, dan is het dáár.’

COVID
De COVID-pandemie raakte ook Bianca Frölich. ‘Zeker. Reizen werd veel lastiger, in Indonesië ben ik al anderhalf jaar niet meer geweest. Hopelijk kan ik dat volgend jaar weer oppakken. Voordeel was wel dat ik wat meer gedichten heb geschreven, een van mijn vele passies.
De uitnodiging begin dit jaar voor Van onschatbare waarde kwam op een heel mooi moment. Ik had tijd en kreeg weer de kans om mensen te ontmoeten met hun verhalen, te praten over kunst en antiek. Helaas kreeg ik tijdens de opnames zelf COVID waardoor ik bij sommige uitzendingen minder te zien ben. Mijn vader viel voor me in, ook wel weer bijzonder. Ik hoop er ook het zesde seizoen weer bij te zijn. Het is een verrijkende ervaring geweest die naar meer smaakt.’

Toekomst
Wat ambieert Bianca Frölich? ‘In de toekomst zie ik mezelf het gezicht worden van een ideële organisatie die goed werk doet in de wereld. Mensen verbinden, daar ben ik goed in.’