Kies een categorie
Zoeken binnen exclusief
terug naar overzicht

Alle categorieën

‘Rijkdom? Als je blij bent!’

‘Rijkdom? Als je blij bent!’

Venlose Numidia verzilvert zang- en danstalent bij label Ali B

Numidia is een rijzende ster in de Nederlandse hiphopscène. De in Venlo geboren en opgegroeide zangeres en danseres werkt met toppers als Ali B, Boef en Ronnie Flex en scoorde een dikke hit met Tout Est Bon, inmiddels meer dan dertig miljoen keer gestreamd. De wereld ligt aan haar voeten en áls ze rijk wordt, dan wil ze investeren in een betere toekomst voor kansarme kinderen. ‘Rijkdom zit niet in geld, maar in je hoofd, als je gelukkig bent.’

Door Jos Cortenraad | Fotografie Paul Rous

Het is begin 2018 als Numidia een telefoontje krijgt van het platenlabel TRIFECTA van Neerlands bekendste rapper Ali B. Of ze even wil komen praten. Enkele weken later tekent ze een contract waarmee haar carrière pas echt begint. ‘Een telefoontje uit de hemel’, kijkt ze terug via een zoomverbinding vanuit haar appartement in Utrecht. ‘Ik had de moed niet opgegeven, maar ik had op dat moment niet het gevoel dat ik een echte kans zou krijgen in de muziekwereld. Daarom had ik me ingeschreven voor een opleiding bij de marechaussee. Ik wilde een diploma, een baan, iets bereiken, voor mezelf kunnen zorgen. Zingen en dansen, mijn grote passies, zou ik dan ernaast doen. Totdat die engel belde.’

Vol overgave
Sindsdien werkt Numidia El Morabet, zoals ze voluit heet, vol overgave aan haar toekomst in de muziekwereld. Ze combineert een studie aan de Herman Brood Academie in Utrecht met het opnemen van nummers en zoveel mogelijk optredens en, in coronatijd, livestreams. Langzaam maar zeker vestigt ze haar naam in de hiphopwereld, onder andere door de optredens met Ali B, Famke Louise, Boef, Ronnie Flex en eind vorig jaar met Edsilia Rombley in het NPO-programma Ali B op Volle Toeren. En natuurlijk door verschillende nummers zoals Meli Meli en Tout Est Bon die met gemak de hitlijsten haalden.
Muziekkenners voorspellen de 21-jarige Numidia, die in 2014 tweede werd bij The Voice Kids, een glanzende internationale carrière. Zelf blijft ze vooral met twee benen op de grond. ‘De muziekwereld is hard en ingewikkeld. Er spelen zoveel factoren mee. Als je echt wilt doorbreken, dan moet je toch naar Amerika, zeker in de hiphop. Maar ik heb al stevige stappen gezet. Ik weet dat ik een mooie soulstem heb, dat ik kan dansen en nog beter: dansen en zingen kan combineren. Daarvoor heb je een topconditie nodig, daarom sport ik elke dag een paar uren. Als je de top wilt bereiken, en die ambitie heb ik wel, dan moet je daar heel hard voor werken.’

Veel strijd
En ook een zekere hardheid hebben. En die heeft de net 21 jaar geworden Numidia wel. Dankzij een jeugd die bepaald niet onbezorgd was, iets waar ze openhartig over vertelt. ‘Mijn ouders zijn Marokkaans, geboren in het Rifgebergte. Mijn vader is uit Marokko gevlucht, zwierf een paar jaar door Europa en verdiende zijn geld met gitaar spelen en zingen in de winkelstraten. Uiteindelijk kwam hij in Venlo zijn eerste echtgenote tegen met wie hij een zoon heeft. Na zijn scheiding ontmoette hij mijn moeder. Er was veel strijd thuis. Ik stond vaak tussen mijn ouders, eigenlijk heb ik nooit echt kind kunnen zijn.’ De strijd liep zo uit de hand dat Numidia op haar zestiende moest verhuizen naar een internaat. ‘Het ging echt niet meer. Ik was totaal burn-out. Voor mijn ouders was het ook vreselijk. Marokkaanse mensen zijn trots. Ze zullen nooit toegeven dat een relatie mislukt, dat een opvoeding niet slaagt. Ze zijn destijds ook gescheiden. Het leven in het internaat was zwaar. Het heeft vier jaar geduurd voordat ik toe was aan een eigen woonplek.’

Dikke huid
‘Ja, ik heb zeker een dikke huid gekregen. Mij raak je niet zo snel met woorden of een klap en ik ben ook nergens bang voor. Ook niet voor de vaak Marokkaanse mannelijke rappers en hiphoppers die niet zo blij zijn met vrouwelijke collega’s. Ik ga ze niet uit de weg. Muziek en dansen is van ons allemaal. Ik beschouw mezelf niet als feministisch, maar ik ben wel voor gelijke kansen. Gelukkig zie ik steeds meer jonge vrouwen die hun stempel drukken in de muziekwereld. Mijn grote voorbeelden? Beyoncé en Lady Gaga. Geweldige artiesten en sterke vrouwen.’
Numidia veroordeelt zeker de Marokkaanse cultuur niet. ‘Weet je, Marokkaanse mensen zijn temperamentvol, fel. Ze lopen in Nederland tegen veel vooroordelen aan. Ze zitten soms klem tussen twee culturen. Natuurlijk moet je de cultuur respecteren van het land waar je leeft, maar je mag ook Marokkaan zijn. Zelf voel ik me honderd procent Nederlands en honderd procent Marokkaans. Ik ben ook niet van plan weg te gaan uit Nederland. Ik heb hier alle kansen gekregen, daar ben ik dankbaar voor.’

Uitlaatklep
Ook jegens haar ouders koestert Numidia geen wrok. ‘Mijn jeugd was niet onbezorgd, maar ik ben wel opgegroeid met muziek. Ik heb blokfluit gespeeld, klarinet en zelfs piano. Ik mocht al vroeg op dansles bij de Venlo Dance Club en later in Eindhoven. Ik heb met mijn vader een liedje gemaakt waarmee we hebben opgetreden in Amsterdam.
The Voice Kids was een mooie ervaring, een bevestiging van mijn stem. Muziek is altijd mijn uitlaatklep geweest. Elke dag draaide ik de boxen open en danste ik tot ik niet meer kon. Dat mocht, al waren de buren niet zo blij. Dansen is voor mij overleven, zo simpel is het. Zeker toen ik uit Venlo wegging. Het contact met mijn ouders is nu goed. Wel op afstand. We bellen regelmatig en soms ben ik in Venlo op bezoek. Een leuke stad, ondanks alles bewaar ik er goede herinneringen aan.’

Kinderen
Binnenkort rondt Numidia haar opleiding aan de Herman Brood Academie af. En dan op naar beroemdheid? Ze lacht. ‘Ik weet nog niet hoe het verder gaat. We hebben natuurlijk een rot jaar achter de rug. Geen optredens, alles viel stil. Te weinig sociale contacten. Voor iemand met ADHD zoals ik echt ellendig. Maar het geeft ook de tijd om na te denken. Misschien ga ik me wel meer toeleggen op popmuziek. Zingen met een Arabische sound en dance. Ik heb er de stem voor. En mocht ik ooit echt veel geld gaan verdienen, dan weet ik precies wat ik daarmee doe. Ik wil het investeren in weeshuizen in Afrika en in betere opleidingen voor begeleiders in de jeugdzorg. Ik vind dat we beter voor onze kinderen moeten zorgen, daarom. Zeker voor kinderen die in de knel komen.’
En wil ze zelf kinderen? Het antwoord is direct en spontaan: ‘Zeker, vier op zijn minst. Ik hou van kinderen, ze maken me gelukkig. Dat is mijn grote doel in het leven: gelukkig en blij zijn en daar anderen mee helpen. Met zingen, met dansen. Dat is mijn doel als artiest.’

Resultaten

129 resultaten

Nummer 1 Leden Inlog

U kunt hieronder inloggen om deel te nemen aan onze lezersacties.

E-mail adres  
Wachtwoord  

Wachtwoord vergeten?
Maak een nummer1 account aan