Praten met iemand die hetzelfde heeft meegemaakt, dat helpt

Voordat hij kwam te werken bij Burgerkracht Limburg, had Gerryan Huijs een loopbaan in onderwijs, zorg, kinderopvang en advieswereld. Nu zet hij mensen in hun kracht. En óf het werkt? Wat een vraag.

Door Jos Benders, arts-redacteur

Huijs: ‘Bij Burgerkracht* kwam ik in contact met een thema als zelfregie. Dat heeft mij de ogen doen openen. Vooral de constatering dat zelfregie van onschatbare waarde kan zijn voor mensen zo gauw je een ander kunt helpen met jouw eigen ervaring. Iedereen heeft in zijn leven wel iets meegemaakt dat helpend voor een ander kan zijn.’

Hoe pakken jullie het aan?
‘Het team van zelfregie bij Burgerkracht bestaat uit een combinatie van adviseurs en vrijwilligers. Dagelijks zetten we ons in voor mensen die graag in contact willen komen met anderen die hetzelfde hebben meegemaakt. Immers dat dit werkt, weten we zeker. We kennen er vele voorbeelden van.’

Welke zijn die voorbeelden?
‘Tijdens de coronaperiode hebben we diverse onlinezelfhulpgroepen begeleid. De reacties waren zonder uitzondering hartverwarmend. Mensen konden hun verhaal kwijt en reageren op andermans verhalen. We kregen reacties als: Waar de ene deur dichtgaat, gaat een andere open. Voor ons hét bewijs dat het helpt.’

Hoe valt het resultaat te meten?
‘In Duitsland is zelfregie al verder ontwikkeld dan in Nederland. Men heeft op basis van onderzoek geconstateerd dat elke euro die in zelfregie wordt gestoken uiteindelijk 5,70 euro oplevert. Er is nog een lange weg te gaan, maar we zijn op de goede weg.’

Hoe luidt een vergezicht?
‘Binnen Burgerkracht werken we aan het vergroten van de bekendheid van zelfregie en ondersteunen we voornamelijk gemeenten bij het neerzetten van zelfregienetwerken. Dat doen we onder meer door het inzetten van de zogenaamde zelfregietool. Deze is terug te vinden op www.zelfregietool.nl. Je kunt er ook vragen stellen en op zoek gaan naar groepen die aansluiten bij jouw verhaal.’
Gerryan Huijs vervolgt: ‘De inbreng van onze vrijwilligers, noem ze ervaringsdelers, is onmisbaar. Samen met hen verzorgen we presentaties en trainingen voor weer nieuwe begeleiders van zelfhulpgroepen zoals gebeurt in Sittard-Geleen, Weert en Roermond. Maar ook verbinden we vragen van mensen aan anderen die wellicht een antwoord kunnen geven via zogenaamde vraagverbinders.’

Hoe luiden de reacties?
‘Eindelijk iemand die me echt begrijpt, daardoor voel ik me niet meer zo alleen. We zien dat mensen er echt heel veel uithalen. Ze willen niet altijd hun familie en vrienden lastigvallen met hun verhaal. Ook helpt het om chronisch ziek zijn te accepteren. Ze voelen zich er niet meer alleen in en zijn blij dat ze met iemand kunnen praten die al langer weet hoe het voelt om ermee te leven.’

Alleen maar voortvarendheid?
‘Waar we nog weleens tegen aanlopen, dat zijn de beperkte huisvestingsmogelijkheden voor vooral groepen. Steeds meer horen we dat men geen gebruik kan maken van bijvoorbeeld gemeenschapshuizen, onder meer vanwege hoge energiekosten. Het zou fijn zijn als groepen meer toegang konden krijgen, ze beschikken immers over nauwelijks of geen budgetten. Alles draait op vrijwilligers.’

Huijs ten slotte: ‘Het is belangrijk om te benadrukken dat we de toegankelijkheid en bekendheid van zelfregie willen vergroten. De netwerken waaraan we bouwen zijn als het ware winkelstraten, waar ieder zijn eigen winkel kan hebben. Mensen kiezen zelf van welke dienst ze gebruik willen maken. Burgerkracht faciliteert hen.’