Creativiteit die blijft stromen
Magda Meijer blijft verrassen met haar keramische bustes. Haar werk staat bekend om het elegante en mysterieuze karakter van haar vrouwenbustes. Sinds kort waagt ze zich ook aan het creëren van mannelijke beelden. Met een focus op handgemaakte, unieke stukken blijft Magda een inspiratie voor zowel kunstliefhebbers als kunstenaars wereldwijd.
Door PETRA LEJEUNE
Magda’s werk wordt gekenmerkt door een constante verfijning van haar techniek. ‘Ik maak nooit hetzelfde beeld opnieuw. Alles wordt met de hand gemaakt zonder mal. De beelden hebben wel een herkenbare stijl. Ze lijken op elkaar, als zusjes’, vertelt Magda. Het creatieve proces begint voor Magda met de basis van het beeld, wat meestal een vrouwelijke buste is. Pas daarna begint ze met het uitwerken van de details, zoals hoofddoeken, kapsels, kleding en sieraden. ‘Als ik bezig ben, komt de creativiteit gewoon. Dan voel of zie ik iets op een bepaalde manier en dan denk ik: Zo is het ook leuk, zo kan het ook’, beschrijft ze haar spontane en inspirerende werkwijze.
Brons
Magda heeft een aantal jaren geleden haar creatieve horizon verbreed door te werken met brons naast keramiek. Hoewel brons een prachtig medium is, blijft haar uitstapje van korte duur. ‘De prijzen van de grondstof zijn enorm gestegen, dus voorlopig blijf ik weer bij keramiek.’ Haar werk is momenteel te bewonderen in de SHE Art Gallery in Nuenen, waar ze zowel haar keramische als bronzen sculpturen tentoonstelt. Daarnaast is ze ook actief bij Art Villa Gooi Gallery in Hilversum, waar ze haar eerste mannelijke borstbeeld heeft tentoongesteld. Dit beeld, een jongeman van rond de dertig met een stoere blik in zijn ogen, is een nieuw en spannend project voor Magda. ‘Waarom niet eens mannen? Deze vraag kreeg ik regelmatig en dus ben ik met deze wens aan de slag gegaan. Het is een mooie jongeman geworden, ik ben blij met het resultaat.’
Zen
Een opvallend kenmerk van Magda’s werk is dat de ogen van haar beelden meestal gesloten zijn. Dat is een bewuste artistieke keuze die een diepe betekenis heeft. ‘De gesloten ogen geven een uitstraling die mensen de ruimte geeft om hun eigen gedachten de vrije loop te laten. Het heeft iets zenachtigs, een mysterieus en rustgevend effect, alsof de blik naar binnen is gericht’, legt Magda uit. Deze keuze draagt bij aan een gevoel van innerlijke rust bij de toeschouwer. ‘Ik vind gesloten ogen ook gewoon mooier. Als je ernaar kijkt, word je er rustig van. Ik gebruik geen felle kleuren, zodat de beelden gemakkelijk in elk interieur of kantoor passen.’
Erkenning
Naast haar huidige tentoonstellingen in Nederland is Magda ook internationaal actief. Haar werk is tegenwoordig ook te bewonderen in Spanje. Ze werkt ook veel in opdracht. ‘Soms willen mensen een beeld met bijvoorbeeld open ogen in een bepaalde kleur. Dat kan mijn creativiteit remmen, maar ik vind het toch leuk dat ze me verder de vrijheid geven om te maken wat ik wil’, legt ze uit. ‘En als ik dan hoor dat ze hebben gespaard om een tweede beeld te kunnen kopen omdat ze zo blij zijn met hun eerste beeld, dan raak ik ontroerd. Daar doe je het tenslotte voor.’
Creatieve achtergrond
Magda’s avontuur in de kunst begon als een hobby, maar ontwikkelde zich al snel tot een serieuze carrière. Op haar tweeënveertigste besloot ze naar de kunstacademie te gaan om portretten te leren tekenen. ‘Het was nu of nooit’, herinnert ze zich. Na jaren van tekenen en schilderen ontdekte ze klei. Sindsdien heeft ze haar passie gevonden in het boetseren van borstbeelden. ‘Ik volgde een portretcursus bij Carien van Dongen in Waspik. Ik maakte een buste van mijn man van klei, die was best goed gelukt’, herinnert Magda zich. ‘Carien zei tegen me dat ik goed kon worden als ik hiermee door zou gaan, maar het was niet helemaal mijn ding. En dus besloot ik om het bij fantasiefiguren te houden.’ Begin dit jaar volgde Magda een cursus bij Philippe Faraut, een van de beste op dit gebied. ‘Hij komt uit Amerika en was even in Nederland. Faraut wordt gezien als de koning van de bustes. Het was fantastisch en heel leerzaam, ik leerde veel over mimiek, hoe iemand glimlacht of boos kijkt, de kenmerken van mensen. Maar ik heb toch mijn eigen stijl. Daar val ik graag op terug omdat ik dat gewoon het mooiste vind.’