39 jaar 392 nummers

Beste lezer,
De traditionele woonmaand staat voor de deur. Reclamefolders en winkeletalages verraden dat al langere tijd. Interieur voert voorlopig de boventoon; zwembaden, tuinmeubilair en buitenkeukens verdwijnen onder afdekzeilen. Kwetsbare planten verhuizen naar binnen als het kwik weldra gaat zakken. De lindes en bolcatalpa’s in mijn tuin worden straks gesnoeid en gaan vervolgens in al hun naaktheid een nieuwe winter tegemoet.
Het item wonen kent vele aspecten. Met een voor ons destijds jammer genoeg onderbelichte kant ervan kregen we eind vorig jaar te maken: beveiliging. We waanden ons met een simpel beveiligingssysteempje veilig tegen inbraak, daarbij geen rekening houdend met het feit dat het wifisignaal waarmee het systeem verbonden is simpel verstoord kan worden. Lang verhaal kort: we werden tijdens onze afwezigheid - dat gelukkig wel - slachtoffer van een inbraak. En ik kan je verzekeren, dat is enorm onaangenaam. Het kruipt onder je huid. Het unheimische gevoel dat iemand jouw privéwereldje is binnengedrongen, blijft lang hangen. Je bent de eerste dagen, weken alert en wantrouwend tot in je diepste vezels. Maar je moet door, hoe je het ook wendt of keert. Tijdens de nasleep raakten we pas doordrongen van de kwetsbaarheden die onze woning stiekem kende. Ondanks prima hang- en sluitwerk, een politiekeurmerk en alle voorzorgsmaatregelen die we hadden getroffen, waren er toch zwakke plekken die aandacht verdienden. Na analyse door politie, beveiligings- en schade-expert waren we een stuk wijzer geworden. Een lichte vorm van nonchalance en wellicht ook naïviteit hebben sindsdien plaatsgemaakt voor realisme en oplettendheid. Het vergt een forse investering om je woning optimaal te beveiligen, maar je krijgt er in elk geval je nachtrust mee terug. Meer dan dit kunnen we in feite niet doen, verzekerden ook de deskundigen. Wil overigens niet zeggen dat er sprake is van een onneembare vesting of dat we nooit meer worden geconfronteerd met ongenode gasten. Die garantie krijg je helaas niet.
Je eigen stulpje moet een plek zijn waar je graag thuiskomt en waar je je veilig en geborgen voelt. Dat is de primaire essentie van wonen. Als je vervolgens die plek smoel kan geven met mooie meubels, passende decoratie en bijzondere en persoonlijke spulletjes, dan ben je een rijk mens. Wellicht biedt de achtentwintig pagina’s tellende woonspecial in dit magazine voldoende inspiratie om je ook na het vallen van de bladeren helemaal senang te voelen binnen de muren van je eigen, vertrouwde omgeving. Op naar een mooi, comfortabel en vooral veilig najaar.

Daniëlle Vranken