BLOG | HET VRIESPUNT VAN STIKSTOF
HET VRIESPUNT VAN STIKSTOF
November uitgave 2024
Masha en Anton zijn een Oekraïens stel gevlucht voor de oorlog, die midden oktober jongstleden ons kwamen vereren met een bezoek. Masha komt uit Zaporizja, meteen gevlucht uit wat al snel het front zou blijken. Anton is een soldaat, vroeg in de oorlog gevangengenomen door de Russen. Via heftige onderhandelingen mocht Anton tegen inlevering van al zijn bezittingen een treinticket krijgen naar een van de Baltische staten van waaruit hij, op haar kosten, een vlucht heeft genomen naar zijn vriendin. Masha vindt dat de grens maar moet worden – vanuit Russisch perspectief blijven - waar die nu ligt. En Anton wil zich niet meer uitlaten over politiek, maar is wijs en oud genoeg om zich niet te laten doodschieten voor zoiets als deze burgeroorlog met Russische inmenging. Rutte daarentegen als secretaris-generaal van een organisatie die inmenging tot mantra heeft verheven, stelt nu al dat Oekraïne bij de NAVO komt, dus ook als die oorlog heel lang duurt. Ons ministerie van Aanval moet vanwege deze bodemloze put extra geld krijgen, ten koste van onder andere onderwijs en onderzoek. Over vrede en vergiffenis hoor je niemand praten. Ik hoop dat mijn zonen geen beroepsmilitair worden.
Voeding is een eerste levensbehoefte. ‘Wordt de prijs van graan door misoogsten erg hoog vanwege het tekort en dure import, dan helpt het om de prijs van het graan van overheidswege te verlagen, om het betaalbaar te houden, door boeren en importeurs te verplichten een lagere prijs te accepteren, ook als ze dan verlies maken’, althans volgens voormalig trekpopminister Hugo de Jonge, die het verstand niet van zijn moeder heeft, want die heeft het hare nog (gezegde van mijn moeder), en dat in tegenstelling tot zijn broer Jacob, die mooie schilderijen maakt en wel voor vrede is. Wonen is ook een eerste levensbehoefte. Hoewel het in Limburg minder speelt dan bijvoorbeeld in de steden Amsterdam en Utrecht met name, is er ook een enorme schaarste aan middenhuurwoningen. En daardoor zijn de huren opgelopen, volgens voormalig trekpop De Jonge (zeg hem dat ie een lockdown moet uitvaardigen als minister van Volksgezondheid, en hij doet het gewoon, ook als onze buurlanden anders denken), niet betaalbaar dus, en hij voert de Wet betaalbare huur in en de media schrijven hosanna.
Vanwege de verhoogde rente op hypotheken, de verhoogde belastingen en de enorm gestegen bouwkosten was middenhuur al minder rendabel. Nu de rentabiliteit frustreren met dit soort maatregelen, vergroot echter enkel de schaarste. Elfduizend zouden er verkocht zijn uit dit segment. Minstens net zoveel qua punten middenhuurwoningen zijn en worden verbouwd naar de nieuwe vrije sector en worden dan honderden euro’s duurder. Er worden er privaat veel minder ontwikkeld, want het is onrendabel; en de bouw staat stil, ook al vanwege het personeelstekort. Buitenlandse woningbeleggers als PATRIZIA en Heimstaden zijn dan ook flink aan het verkopen. Die voormalige middenhuurwoningen worden daarbij enkel maar duurder na verbouwing naar de nieuwe vrije sector. En zodra professor dr. Klaas Knot, die er wel degelijk mee te maken heeft omdat ie de commerciële banken moet financieren vanuit zijn functie als baas van De Nederlandsche Bank, zegt dat de wet zo snel mogelijk moet worden teruggedraaid, wordt dat gebagatelliseerd, waarbij een of andere ondeskundige woningmarktdeskundige bij RTL Z nog kwam verklaren dat de verhuurders al zo veel cadeautjes hadden gekregen, onder andere dat de overdrachtsbelasting verlaagd wordt naar acht procent in 2026. Nou vraag ik je, die is eerst verhoogd vanaf zes procent in 2021 naar 10,4 procent. Moeten die woningverhuurders dan die woningen dan alsnog kopen?
En dan hebben mijn neven met hun ijzergieterij ook een eindig bedrijf, vanwege hoge energiekosten en klimaatmaatregelingen. Daarin zijn ze allesbehalve de enigen in de (zware) industrie, en moeten we minder boeren en/of moeten ze minderen. Nu weet ik wel dat een ons handel beter is dan een kilo werk - weer zo’n uitspraak van mijn moeder. Maar waarin kunnen we dan nog gaan handelen als we niks meer produceren?
Nee, mijn vertrouwen in de politiek lag al onder het vriespunt, maar het kan altijd nog verder omlaag. Mijn voormalige lidmaatschap van het CDA hangt in elk geval in de treurwilgen.
