Heilig

Juni uitgave 2025

Er is de laatste weken nogal wat wijwater en wierook via de buis over ons heen gestort. Het overlijden van de ene paus, de keuze en installatie van de nieuwe; het leverde uren indrukwekkende televisie op. Voor de een kon het niet genoeg zijn, al die goed geregisseerde plechtigheden. Voor de ander was het al snel te veel van het goede: zodra het Vaticaan in beeld kwam, werd naar een volgende zender gezapt. Maar gemiddeld keken toch miljoenen mensen over de hele wereld naar dit religieuze gebeuren. Gelovigen én niet- gelovigen werden op de een of andere manier geraakt, soms kort, meestal op meerdere momenten.

Al die aandacht voor wat ik toch mijn kerk mag noemen, heeft mij verbaasd. Het geloof is zeker in ons land toch een beetje naar de randen van de samenleving gedrongen. Mensen die zich gelovig noemen, zijn een minderheid. Kerken sluiten, parochies fuseren en tradities staan onder druk. Geloven lijkt iets van het verleden, van de tijden van opa en oma.

En dan is er ineens die explosie van aandacht voor Rome, voor Franciscus en Leo. In Maastricht is er, lijkt het, meer aandacht dan zeven jaar geleden voor de eeuwenoude Heiligdomsvaart, deze maand. Terwijl nauwelijks dertig procent van de basisschoolleerlingen is gedoopt, bezoekt de ene na de andere schoolklas de Servaasbasiliek. En het jeugdboek over Servaas blijkt een bestseller. En straks zullen weer ruim drieduizend mensen deelnemer zijn aan de grote ommegangen en zijn vieringen, voorstellingen, concerten en tentoonstellingen drukbezocht.

Nu onze wereld complexer dan ooit is, er geopolitieke spanningen zijn, oorlog wordt gevoerd op ons continent, het rommelt in de politiek, het klimaat voor rampen zorgt en mensen eerder voor zichzelf opkomen dan voor de ander, voelen we sterk de behoefte aan hoop, goedheid, zachtheid, gezond verstand, verbinding en vrede. Leo riep ons meteen al op: breek muren af, bouw bruggen.

We worden nu uitgedaagd om na te denken waar het in ons leven echt om draait. We worden nu uitgedaagd ons af te vragen wat ons dierbaar is, wat ons heilig is. Waar staan we voor op, voor wie doen we het, waarheen willen we dat onze samenleving zich ontwikkelt? Misschien verwijzen de rituelen en plechtigheden - uit Rome op de televisie, in Maastricht tijdens de Heiligdomsvaart - wel naar ons diepe verlangen naar zingeving. Misschien ligt er een antwoord op de vraag wat ons heilig is wel bij het Heilige.

Ik wens u een mooie junimaand om daar bij stil te staan, de maand van Pinksteren, Bronk, processies en Heiligdomsvaart.